Paralyzed in an accident while a baby, young Prince Dolor is imprisoned in a lonely tower by his usurping uncle. He is visited by his mysterious godmother who provides him with magical gifts, including a traveling cloak that allows him to fly across the land. He uses his gifts to return to his rightful place on the throne. Also included are several short stories by the author also featuring princes. (Chapters 12-15)

This novel, published in 1856, was one of the popular and beloved novels in the Victorian era. It is told in the first person by Phineas Fletcher, an invalid son of a Quaker tanner who is presented to us in the beginning as a lonely youth. John Halifax, the first friend he ever had, is a poor orphan who is taken in by his father to help in the work which his sickly son can't constantly do. Phineas tells us in an unforgettable way how John succeeded in rising from his humble beginning and become a wealthy and successful man. But with the money come horrible troubles... In an unforgettable manner, we learn to know all the characters of the novel as if they really lived.

Adventures of a Brownie follows the life of a brownie who lives in a family’s coal cellar and the adventures he gets into with the members of the household. (Written by Ancilla)

"Pompey, the son of Julio and Phyllis, was born A.D. 1735, at Bologna in Italy, a place famous for lap-dogs and sausages." At an early age he was carried away from the boudoir of his Italian mistress by Hillario, an English gentleman illustrious for his gallantries, who brought him to London.

The rest of the history is really a chain of social episodes, each closed by the incident that Pompey becomes the property of some fresh person. In this way we find ourselves in a dozen successive scenes, each strongly contrasted with the others. It is the art of the author that he knows exactly how much to tell us without wearying our attention, and is able to make the transition to the nex...

Messieurs les ronds-de-cuir, de Georges Courteline, parut, pour la première fois, en feuilleton, dans l’Echo de Paris, au cours des années 1891-1892. Une version légèrement remaniée fut éditée, sous forme de livre, par Flammarion, en 1893.

Le livre, constitué d’une suite de cinq tableaux, narre la vie de quelques employés d’un service administratif – celui des Dons et Legs – dont l’activité, suivie pendant quelques jours, dresse, sous le mode de la comédie, une satire féroce du monde des employés de bureau.
(par Aldor)

Zoals de titel al aangeeft gaat het boek over oude mensen (en ouder worden) en de dingen die voorbijgaan. Maar niet alles gaat voorbij met het ouder worden… Een duister geheim uit het verleden werpt zijn steeds groter wordende schaduw over een familie.

Louis Couperus schreef naast zijn bekende boeken ook een aantal korte verhalen voor diverse kranten en tijdschriften In deze collectie zijn er tien bijeengebracht, vijf ‘Sprookjes en Fantastische Verhalen’ en vijf ‘Historische Verhalen’.

De kleine zielen is het eerste gedeelte van de romancyclus De boeken der kleine zielen, die zich afspeelt in Den Haag.

Fragmenten uit een recensie ten tijde van de eerste druk (Elsevier, 1902): deze Haagse roman geeft van de Hagenaars een weinig lieflijke portrettengalerij. Toch geloven wij niet dat speciaal Haagse ondeugden en Haagse kleinzieligheden worden getekend in deze roman. Mensen van elders moeten typen herkennen. Voor niemand is dit echter een troost. Couperus toont zich in dit werk een meester in de kunst van karaktertekening. Al die mensen uit het boek leven, leven zo krachtig in ons, dat wij hun karakters onthouden, lang na de lectuur van het koste...

De 19e eeuwse klassieker Eline Vere speelt in de gegoede kringen van Den Haag. Eline is een jonge, mooie maar labiele vrouw die zich veel van het leven voorstelt en een levendige fantasie heeft. De werkelijkheid valt haar telkens tegen en ze vlucht weg van de realiteit. (Samenvatting door Carola Janssen)

Deze serie columns in de vorm van brieven schreef Couperus voor het dagblad Het Vaderland, vanuit Munchen en later vanuit Florence. Ze verschenen voor het eerst in druk in Het Vaderland van oktober tot december 1914.

Vanaf 1912 bracht Louis Couperus de zomers door in een pension aan de Wittelsbacherplatz in Munchen. Daar was hij dan ook toen op 1 augustus 1914 Duitsland de oorlog verklaarde aan Rusland. In deze ‘brieven’ beschrijft hij zijn reactie op dit nieuws en het nieuws van de eerste dagen en weken van de Eerste Wereldoorlog.
In het begin spreekt er uit de tekst bijna een fascinatie voor de oorlog. Voor het schrijven van zijn historische romans had Couperus zich vaak v...