Een schrijver die vrij hardhandig met de nukken en grillen van de toekomst kennis maakte, was de negentiende-eeuwse professor Pieter Harting (pseudoniem: dr. Dioscorides). Het probleem was niet zozeer dat het voorspelde niet uitkwam, maar dat het hinderlijk vroeg uitkwam. Het leek of de toekomst een loopje met Harting nam. Nog maar net had hij in 1865 in zijn boek ‘Anno 2065’ geschreven over allerhande technische wonderen die in dat jaar te verwachten zouden zijn, of de toekomst had hem ingehaald. In 1870, toen de - geactualiseerde - derde druk van Hartings boek ter perse ging onder (hoe kan het anders) de titel ‘Anno 2070’, moest Harting melden dat de door hem voor het jaar 2065 voorzien...